Kalp pili denilen alet, günümüzde artık bir kibrit kutusunun boyutlarında olan ve yaşamsal fonksiyonlar için temel organ olan kalbin çalışmasına yardımcı olan bir buluştur. İlk ortaya çıkartıldığında oldukça büyük olan ve vücudun dış kısmında taşınan bu alet, teknoloji geliştikçe değiştirilmiş ve artık vücudumuzun içinde çok küçük bir alet olarak yer alabilmektedir.
Bu aletin içeriğinde küçük bir pil ve elektrik sinyallerinin üretilmesini sağlayan mini bir jeneratör barınmaktadır. Diğer bir uzvu da elektrot olan bu aletin elektrot kısmı kalple bağlantılıdır ve çalışmasına yardımcı olur. İngilizce olarak ismi “Pacemaker” olan bu aletlerin ilk öncelikleri kalp ritimlerinde oluşan bozuklukları gidermek ve kalbin olması gereken kalp atış hızına kavuşmasını sağlamaktır. İlk keşfedildiği dönemde amacı daha çok yavaş atan kalpleri olan kişilerin vücutlarında oluşan fiziksel bozuklukları gidermek olsa da daha sonrasında kalp yetmezlikleri için de oldukça sıklıkla başvurulan bir yardımcı olmuştur.
Yapılan araştırmalar sonucunda, kalbin kasılıp gevşemesi durumunun en büyük tetikleyicisinin elektrik içeren sinyaller olduğu ortaya çıkartılınca, buna uygun olacak kalp ritmini düzenleyici alet geliştirmeye karar veren bilim insanları yaptıkları çalışmalar neticesinde kalp pilini ortaya çıkarmayı başarmışlardır.
İlk olarak 1932 yılında Amerikan asıllı Dr. Albert Hymann, portatif yapıda bir kalp ritmi düzenleyicisi icat etmiştir. Geliştirdiği bu aleti 43 farklı insanda denemiş ve 14 hastasında başarıya ulaşabilmiştir. Hatta Hyman, bu alete “artificial pacemaker” dediğinden ötürü cihazların isim önderliğini de kendisi almıştır.
Kendisinden sonra özellikle kalp pili geliştirme konusunda tarihe adını yazdırmış kişi John Hopps olmuştur. Hopps, aslında hipotermi alanında araştırmalar yapan bir elektrik mühendisiyken, yaptığı çalışmalarla kalp pilini icat edebileceğinin farkına varmış ve geliştirdiği kalp pilleriyle adını tarihe yazdırmıştır.
Bu çalışmaların sonrasında bilim dünyasında özellikle kalp düzenleyici bu aletlerin daha portatif olması yönünde çalışmalar yapılmış ve 1958 yılında İsveç’te Rune Elmqvist isimli bilim insanının geliştirmiş olduğu kalp ritmi düzenleyici ürün, tarihte ilk kez insan vücudunun içerisine yerleştirilebilen kalp pili olma özelliğini kazanmıştır.
Rune Elmqvist ve cerrah Âke Senning’in tasarladığı tamamen dahilî ilk kalp pili, 1958 yılında İsveç’in Solna kentindeki Karolinska üniversitesi Hastanesi’nde Ame Larsson’a takıldı. Bu kalp pili, açık kalp ameliyatı sırasında kalp kasına birleştirilmiş elektrotlara bağlıydı. Yalnızca üç saat çalışan bu kalp pilinden sonra takılan da ancak iki gün dayandı. Larsson, 2001’de ölene dek 22 farklı kalp pili kullandı.
1960’lardan 1970’lere
Kalp pilinin geçmişi, 1960’larda ve 1970’lerde daha fazla icat ve iyileşmeye tanık oldu. Wilson Greatbatch cıva pili kullanırken İsveç kalp pillerinde iyileşme gösterdi. 1962’de, kalp pili ile ilk kez transvenöz pacing kullanıldı. ABD’de gerçekleşti ve aynı zamanda Fransa ve İsveç’te yapıldı.
1970’lerde lityum iyodize hücrelerin ortaya çıkışı görüldü. Bunlar cıva pillerinin yerini almış ve daha uzun sürüyordu. Kalp pilinin kasası titanyum kullanıldığı için 1970’lerde de gelişti.
Sonraki yıllar daha fazla ilerleme kaydedildi. Rob Anderson, Sheldon Thaler ve JG Davis’e yardım eden mucitler ve araştırmacılar arasında.
Bugün, cihaz kalp hastaları ve doktorlar için paha biçilemez bir araç haline geldi. Kalp pilinin geçmişi değerlendirildiğinde, daha fazla ilerleme ve teknolojik yardımların uygulanmasını bekleyebilir.
Bugün, Amerika Birleşik Devletleri’nde her yıl 100.000 ‘den fazla kalp pili takılmaktadır. Modern kalp pilleri gelişmiş programlama yeteneklerine sahiptir ve oldukça küçüktür. Cihaz, kalp hızını izlemek ve stimülasyon sağlamak için programlanmış bir devre nabız üreteciye ve yedi ila on beş yıllık ömrü olan bir lityum iyodür pile sahiptir.
Kaynak
İlk kim buldu
kimicatetti